-
1 ἐρωή
ἐρωή, ἡ (s. das vorige Verbum), 1) jede rasche Bewegung, δούρατος ἐρωή, der Schwung, Wurf od. Andrang des Speeres, Il. 11, 357. 15, 358. 21, 251; βελέων, 4, 542. 17, 562 (in der Od. kommt das Wort nicht vor); sp. D., πετράων Ap. Rh. 4, 1637. – Daher λείπετο Μενελάου δουρὸς ἐρωήν, er blieb einen Speerwurf hinter dem M. zurück, Il. 23, 509. Auch von Menschen, λικμητῆρος ἐρωή, der Schwung des Worflers, Il. 13, 590; ἀνδρὸς ἐρωή, die Wucht des Mannes, die Kraft, 3, 62; vgl. ὁ δ' οὐχ ὑπέμεινεν ἐρωὴν Πηνελέωο 14, 488 u. Ap. Rh. 1, 384. – Dah. bei Sp. Hang, Trieb, Begier, ἡ περὶ Κύπριν Ep. ad. 444 (X, 1121; γαστρός Opp. Cyn. 3, 175. 266. – 2) das Zurückweichen, Ablassen, πολέμοιο, Rast, Ruhe vom Kampfe, Il. 16, 302. 17, 761 u. sp. D., μάχης Theocr. 22, 192, δακρύων Mosch. 4, 40; – das Entfliehen, D. Per. 601. – Nach E. M. auch das Zurückbleiben, τῶν πολεμίων.
См. также в других словарях:
συναίρω — και ποιητ. τ. συναείρω Α 1. σηκώνω μαζί με κάποιον 2. συμφωνώ με κάποιον, πηγαίνω με το μέρος κάποιου («ἄλλως τε καὶ συναίρων τῷ Πλάτωνι περὶ τῆς τοῡ κόσμου γενέσεως ἐπαγγειλάμενος», Φιλοπ.) 3. συνάγω, συναθροίζω («τοὺς δὲ πυροὺς οἱ γεωργοῡντες… … Dictionary of Greek